Monokl Yayınları'ndan çıkan Bekleyiş-Unutuş, kırmızı kaplı, kapak üstü yazıları siyah puntolu, Fransız yazar Blanchot tarafından yazılmış, mekanı bir oda olan bir 'derin bunaltı kitabı'..
"Kadının istediği, hiç şüphesiz, adamın, kendisinin söylediklerini tekrar etmesi, sadece tekrar etmesiydi. Fakat hiçbir zaman benim sözlerimde kendisininkileri tanıyamıyordu. Farkında olmadan bir şeyleri mi değiştiriyordum acaba? Ondan bana gelirken sözlerde bir şeyler değişiyor muydu?"
"Yeniden, yeniden, yürüyerek ve her daim yerleşik olarak, bir başka ülke, başka şehirler, başka yollar, aynı diyar."
"Adam, aşırı dikkat gerektiren edimlerde gizlenmiş ve dağılmış bir şekilde erişilmeye müsait temel bir dikkatsizliğin hizmetinde olduğu hissine kapılıyordu. Bekleyen, fakat bekleyişe müsaade etmeyecek olana bağımlı halde bekleyen bir bekleyiş."
"Adam, dışarıdan, olayların olduklarından daha iyi anlaşılmasını isterdi: başlangıç yerine, bir çeşit temel boşluğun, hikayenin (kendiliğinden) başlamasına müsaade edecek enerjik bir reddin olmasını isterdi."
"..belirsizlik eksikliğinin şüpheli hale getirdiği bir kesinlik.."
".. ne derinliği, ne de yüksekliği olan, yine de maddi olarak konumlandırılabilir bir uzam.."
"Fakat şahsi düzlemde son derece kolay gerçekleştirilebilecek bu yola çıkışın, bir başka düzlemde gerçekleştirilemez bir kararın tüm özelliklerine sahip olduğunu hissediyordu. Yola çıkacaktı, fakat yine de kalacaktı. İşte kadının da çevresinde dolandığı hakikat buydu. Ve kimi zaman, halihazırda bir tür kanıt olan bir kayıtsızlıkla, kalmasının bu ikinci biçimine ulaşıp ulaşmadığını soruyordu kendine: buradaydı, çünkü başka bir zaman çekip gitmişti."
"Beklemek, sadece beklemek. Tuhaf bekleyiş, her anı birbirine eşit, tıpkı mekanda her noktanın birbirine eşit olması gibi, mekana benziyor, aynı süreğen baskıyı uygularken, baskı uygulamıyor."
"Adam sabretmeyi öğrendiğini düşünüyordu ama sadece sabırsızlığı yitirmişti." ...
Ortak bir hikayenin içsel izleri var bu kitapta.. Tat farklı, biçim farklı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder